Merry christmas, Frohe Weihnachten, Gelukkig kerstfeest!

Terug naar de kust..

Vrijdag, 16 december 2011
Vandaag ben ik naar Vlissingen gereden.

Ik had wat dingen te doen, zoals een rondje langs Nautische uitzendburo's, wat collega's op het veer Vlissingen - Breskens bezoeken en bijpraten met mijn klasgenoten Dirk en Johnny.
Ik had zelfs het plan om eens aan te gaan bij mijn oude huisbaas Reza. Maar helaas Reza was niet thuis.

Mijn rondje langs de Nautische uitzendburo's liep goed (genoeg). Ik kreeg het gevoel dat ik over niet al te lange tijd weer aan boord stap. Dat wordt waarschijnlijk 2012. Maar, ik vind het geen straf om de feestdagen met mijn lief door te brengen.

Daarna heb ik me begeven naar de Vlissingse buitenhaven. Ik heb keurig een retourtje gekocht bij Anja en me ingescheept op de Prinses Maxima. De Prins Willem Alexander ligt voor reparatie in dok.

Van de onfortuinlijke stranding van de PWA hebben de klierige collega's van Veolia een tekening gemaakt, die op de brug van het zusterschip Prinses Maxima hangt.

Ik had het geluk dat het net wisseling van dienst was.

Van boord gingen mijn oude schipper Wim,

HWTK Peter,

stuurman/matroos Desiree, matroos Rob

Rob

en aan boord gingen schipper Bram,

Bram, Jan en Jan

HWTK Willem, stuurman Daniel en stuurman/matroos/klasgenoot Dirk.

Hans, Jan, Willem en Dirk

Ik heb met allen eens bijgekletst. Het was alsof ik niet weggeweest was.

Het waait hard, regent en het is waterkoud op de Wester Schelde en ook natuurlijk in Vlissingen.

Met klasgenoot Johnny heb ik afgesproken in het etablissement De Leugenaar, naast school. Binnen is het wel warm, net zoals de gebakken mosselen op onze borden.

Nu nog maar 225 kilometertjes terug naar mijn schat.

Parkkade - 3e Rijksbinnenhaven

Vrijdag 2 december 2011   We zijn uit Rotterdam vertrokken..

Om 16:00 uur heeft de Priscilla losgegooid van de Parkkade.

We zijn op weg gegaan naar de 3e Rijksbinnenhaven te Velsen-Noord.

Kapitein Leo Sterrenburg navigeerde het schip over de Waterweg naar zee. Bij het binnenlopen van IJmuiden fungeerde ik als extra ogen van de kapitein. Bij IJmuiden zijn zoveel (felle) lichtbronnen dat de lichten van de laterale betonning en de Zuider-Sluis nauwelijks opvallen. Het probleem dat lichten worden "weggedrukt" door andere lichten signaleert Klaas van Dokkum in zijn boek "Verkeersregels op zee". Maar 4 ogen zien meer dan 2.

De Zuider-Sluis is kort en smal. Ik sta dit maal niet op de bak met matroos Stanley, maar kijk vanaf de bakboord brugvleugel. Matroos Billy is naar voren gegaan om zijn broer te helpen.
Als we in positie liggen in de sluis roept een van de bootslieden mij toe een lijntje uit te geven. Ik ga naar het poopdeck en bemerk dat daar niemand aanwezig. Normaal staan daar Billy en cookie Bert. Maar nu staat er niemand. Ik geef een lijntje uit en probeer de lijn door te halen en te beleggen op een bolder. In je eentje is niet makkelijk om zonder lier een lijn  door te halen. Ineens is daar HWTK Volodymyr Ungarov

als reddende engel in de "nood".

Een half uurtje om 23:00 uur later leggen we aan naast de All Weather Terminal (een overdekte ligplaats om de roestgevoelige staalrollen droog te kunnen laden) in de 3e Rijksbinnenhaven te Velsen-Noord.

Zaterdag, 3 december 2011  Naar huis

Het openbaar vervoer op het Noordzeekanaal wordt in de breedte door veeren - en in de lengte door draagvleugelboten verzorgd.

Vandaag is komt mijn aflosser Sander. Het blijkt weer eens dat de wereld klein is, want Sander heeft destijds stage gevaren op MV Oostzee onder kapitein Naftali Blokzijl, die ik op mijn beurt ken van mijn stage op MV Donau.
Om 14:00 uur komen mijn lief Mirjam en mijn schoonvader Hans mij ophalen. Als je uit Limburg komt wordt je geacht een vla mee te nemen. Dit vooroordeel wordt smakelijk bevestigd.
Heerlijk om met de feestdagen thuis bij mijn schat te zijn.

Bezoek aan de Parkkade

Donderdag 1 december 2011

In de nacht loop ik enkele keren een rondje langs de trossen.
Gisteren heb ik beloofd nog wat beelden van ons huidige uitzicht laten zien.

Uitzicht naar voren

Uitzicht naar stuurboord met het chique restaurant Parkheuvel en de Euromast

Uitzicht naar achteren met Erasmusbrug en het oude hoofdkantoor van de H.A.L., thans Hotel New York

Uitzicht naar bakboord met het S.S. Rotterdam en de waterbus

Ik zou graag het S.S. Rotterdam bezoeken. Er zijn 2 ruimtes die ik in het bijzonder zou willen bezichtigen, namelijk de navigatie brug en de machinekamer met haar 4 Foster Wheeler boilers (waarvan 1 reserve) en 3 Parsons stoomturbines (hoge druk, midden druk en lage druk), allen gebouwd door de Koninklijke Maatschappij De Schelde te Vlissingen. Het door de Rotterdamse Droogdok Maatschappij (RDM) gebouwde S.S. Rotterdam is weer geschilderd in haar "as build" rompkleur, grijs. Gedurende haar lange exploitatie was haar romp ook een tijd donkerblauw geschilderd. Dan ziet ze er - mijns inziens - nog beter uit.

In Venezia wordt het openbare vervoer verzorgd door de vaporetto's, de waterbussen. Rotterdam kent ook de waterbus, de Splashtours. Je kunt dat letterlijk nemen, want deze bus vaart én rijdt.

Let op, dit vaar/-voertuig is uitgerust met een mast(-je) inclusief radarreflector, toplicht en navigatielichten.

Vanmiddag had ik bezoek. Om 14:00 uur maakte klasgenoot (van het Maritiem Instituut De Ruyter te Vlissingen) Carolus zijn opwachting aan boord van MV Priscilla.

Klasgenoten van M.I. De Ruyter tijdens de reunie van 26 februari 2011; Erik, Ko, Wytze, Dirk, Jacco, Huub, Carolus en Jelle

Ik heb Carolus in contact met kapitein/eigenaar John-Henri gebracht. Carolus zoekt een stageplaats voor zijn vaarbevoegdheid tot 3.000 Grt (coasters tot ongeveer 90 meter) en John-Henri wil enerzijds een stagiaire de kans geven en anderzijds kan hij een extra bemanningslid gebruiken die mede wacht kan lopen in de donkere uren. Binnenkort wellicht een weblog "carolusaanboordvanmvpriscilla" op het internet.

Ik heb Carolus vanzelfsprekend een rondleiding over het schip gegeven.
Daarna kwamen om 15|30 uur Jacob en Willem, beide studenten aan het Scheepvaart en Transport College te Rotterdam.
Jacob heeft deze zomer samen met mij op MV Donau gevaren.

Jacob en ik in Klaipeda

Hij wist me onder te vertellen dat vandaag of morgen de Donau aanmeert in de Waalhaven. Als ik tijd en gelegenheid heb, ga ik even langs.
Ook Willem en Jacob heb ik een "grand tour" over het schip gegeven.

Onze hoofdmotor Wärtsila, met als configuratie een zogenaamde Straight Eight



Morgenavond vertrekt de Priscilla naar IJmuiden, waar ik zaterdag zal worden afgelost.

Rotterdam by night

Niet alweer Port State Control!

Woensdag, 30 november 2011  Havennummer 636 te Vlaardingen

Om 12 uur kom ik op. Het is stralend weer.

Er zijn 2 heren van Verkeer en Waterstaat op de brug aanwezig. Port State Control. Niet alweer! De laatste Port State Control hadden we afgelopen maandag in New Holland. Nu zijn we in Holland en heeft de Priscilla een nieuwe Port State Control. Alweer zagen ze kapitein Leo Sterrenburg en kapitein-eigenaar John Henry Beikes (die vandaag tijdens zijn verlof even is langs gekomen) door over de extra uitkijk gedurende uren van duisternis.
De sludge (afvalproduct van zware stookolie) wordt vandaag afgegeven aan de sludgeboot. Een schattig (scheeps-)hondje blaft naar me. Volgens de schipper is dat de kapitein aan boord; "Thuis is mijn vrouw de baas en aan boord de hond."
Om op Port State Control een goede indruk te maken blijf ik op wacht bij de noodstop voor het geval de slang zou scheuren of een andere milieuvervuilende calamiteit.
Meester Alain Eyck gaat vandaag naar huis. Zijn plaats wordt opgevuld door meester Ungarov uit de Oekraïne.

Het kraanschip Elja 7 heeft vastgemaakt aan bakboordzijde. Om 07:35 uur is het kraanschip Elja 7 begonnen met het lossen in binnenschepen die langszij aanleggen. Het lossen gaat bijzonder vlotjes. De kraanmachinist heeft een goede swing in zijn knijper.

Rond het middaguur is het ruim al voor 4/5e deel geleegd. Daarna is het enkele uren wachten op een nieuw binnenschip.

Maar om 16:00 uur is de Priscilla helemaal leeg. Als ik een tros van de Elja 7 losgooi, spreekt de schipper me aan: "Leuk verhaal heb je geschreven." Hij had mijn weblog gelezen. De avond tevoren had hij als zoekterm Priscilla ingegeven om ondermeer te zien hoe de bolders op de Priscilla zijn geplaatst en kwam op mijn weblog terecht. Leuk!

Elja 7 onderweg naar een nieuw karwei.

Om 18:45 uur gooien we los.

De Priscilla kan nog niet terecht voor haar nieuwe lading in IJmuiden. 

We verhalen daarom naar de Parkkade. Er zijn beslist minder aantrekkelijke ligplaatsen. Morgen zal ik wat foto's maken van de omgeving van onze nieuwe ligplaats. Jacob, die afgelopen zomervakantie op MV Donau heeft gevaren, komt morgen aan op de Priscilla. Kapitein Leo Sterrenburg en ik drinken een biertje op de brug.

Waar is de scheepsbel?

Maandag, 28 november 2011  Port State Control & loading Rapeseed

Om 05:40 uur GMT komt de surveyor aan boord voor een inspectie van het ruim. Hij had geen enkele op- of aanmerking, want ons ruim is gewoon heel erg schoon. Vervolgens leggen de gebroeders Sugarol de luiken open. Ik geef de wacht over aan kapitein Leo Sterrenburg en ga naar bed.

Als ik na mijn ochtendrust iets voor 12:00 uur GMT opkom, is de kapitein al uren bezig met een MCA inspecteur die een Port State Control houdt. Hij duikt uitvoerig in alle scheepsdocumenten en daarna loopt hij met mij een ronde over het gehele schip. Hij vindt het een mooi schip dat in goede staat van onderhoud verkeert. Dan vraagt hij mij over de scheepsbel. Tja, waar zou die zijn? Een scheepsbel is verplicht ingevolge voorschrift 35 van de Bepalingen ter Voorkoming van Aanvaringen op zee BVA). In dichte mist wordt met tussenpose van 1 minuut op de bak (het voorschip) van een schip ten anker of aan de grond de scheepsbel geluid (en ingeval van een schip > 100 meter, enkele seconden later gevolgd door een gong op het achterschip). Veel schepen bergen ter voorkoming van diefstal (brons is een waardevol materiaal) de scheepsbel op en brengen de scheepsbel aan indien de geschetste omstandigheid zich voordoet.
Port State Control wil dat in de uren van duisternis behalve de officier van de wacht er ook een extra uitkijk aanwezig is op de brug. Voor coasters met een beperkte bemanning van meestal 6 à 7 personen is niet zo makkelijk te realiseren. De - overigens bijzonder vriendelijke - MCA inspecteur waarschuwde dat Port State Control daar in de toekomst strenger op zal letten.
Ondertussen vullen de stuwadoors van New Holland Bulk Terminal het ruim met raapzaad. De lading is voorbeeldig getrimd (verdeeld). Om 18:55 uur GMT loopt de Priscilla uit naar Rotterdam. We verwachten in de middag aan te komen.


Dinsdag 29 november 2011   8 Beaufort

Tijdens mijn nachtwacht heeft de Priscilla het getij tegen. De vaart verminderd van 10,2 knopen tot 7 knopen. Het waait nog niet zo hard.

Als ik na mijn wacht in mijn bed lig voel ik de Priscilla rollen en stampen. De wind is aangetrokken er staat nu windkracht 8 Beaufort. Kapitein Sterrenburg neemt vermogen (of juister de pitch van de propeller) terug van 80% naar 65%. De vaart valt terug naar 6 knopen. Er komt het nodige water over. Je voelt het schip als ze in een golf duikt. Dat heet: "paaltjes pikken".

Uiteindelijk leggen we pas om middernacht aan in Vlaardingen, havennummer 636.

NAABSA Berth

Maandag, 28 november 2011,  New Holland Bulk Terminal

Blijkens de schriftelijke informatie van de scheepsagent is de New Holland Bulk Terminal een zogenaamde NAABSA Berth, Not Always Afloat But Safe Aground.
Een schip met de nodige diepgang kan tijdens eb zonder gevaar gedeeltelijk droogvallen.

Het is vannacht een rustige en koude nacht. De windkracht is afgenomen tot 3 Beaufort. Is dat de stilte voor de storm?
De maand november staat immers bekend om haar stormen.

Vandaag zal vanaf 06:00 uur GMT MV Priscilla geladen worden met 2.750 ton raapzaad.
De verwachting is dat Priscilla dinsdagmiddag/-avond zal aanmeren in de Wilhelminahaven te Schiedam. Woensdag zal dan gelost worden. Ik vraag me af of ik voldoende tijd heb om mijn schat Mirjam aan boord te verwelkomen.

The Humber

Zaterdag, 26 november 2011

Om 12:35 uur GMT zijn we anker op gegaan. Laagwater is om 12:54 uur. We gaan met de vloed naar binnen. Langzaam varen we naar het loodsstation. Toen de loodstender naderde ben ik naar het stuurboord gangboord (de lijzijde = schaduwkant van de wind) gegaan. Om veiliger aan boord te kunnen klimmen, hangt een loodsladder aan lijzijde. De loodstender vaart achterom. Ik zag de loodstender nog niet, maar hoorde al een heerlijk motorgeluid. Het leek nog het meeste op de sound van een V8. De loods breng ik naar de navigatiebrug.
Onder beloodsing vaart de Priscilla de Humber op. De monding van de Humber is breed. Een beetje vergelijkbaar met de Westerschelde.

Eerst passeren we aan stuurboord de landtong Spurn Head;

Op Spurn Head bevinden zich behalve een vogelreservaat, ondermeer Vessel Traffic Service Humber (VTS Humber), het loodsstation,

de zelfrichtende Severn-class reddingboot Pride of the Humber 

en ten behoeve van de veilige navigatie, het zogenaamde High - and Low Light,

die tezamen één lichtenlijn vormen. Een lichtenlijn wordt door de scheepvaart gebruikt om een haven op de juiste koers aan te lopen en de totale miswijzing van de kompassen (magnetisch - en gyrokompas) te bepalen.

Daarna passeren we aan bakboord Grimsby Lighthouse; de vuurtoren gelijkt lichtelijk de beroemde torens van Sienna en Firenze;

Immingham, North - en South Killingholme; er is hier veel haven- en industrieactiviteit;

Tenslotte passert de Priscilla stuurboord Kingston upon Hull, of kortweg: Hull. Het is inmiddels donker geworden.

Een van de 2 zuster ferryschepen Pride of Hull of Pride of Rotterdam op het traject Hull - Rotterdam

De imposante (tol) hangbrug over de Humber ligt voor ons. Een passage met een personenauto kost £ 3,-.

De Priscilla meert aan de overzijde aan de pier van New Holland aan. We draaien 180° op de rivier en nu ligt de hangbrug dus achter ons.

Er staat een stormachtige wind (windkracht 8 Beaufort) en sterke stroming die de Priscilla wegzet. Met vereende krachten lukt het ons om de Priscilla langszij te krijgen. Om 17:05 uur is het FLA (First Line Ashore) en om 17:30 All Fast.
Normaal liggen we zowel voor als achter 2 om 1; 2 voor-, respectievelijk achtertrossen en 1 voor-, respectievelijk achterspring. Een voorspring (of steek) is een lijn die vanaf de bak naar achter wijst. En een achterspring is een lijn die vanaf het achterdek naar voren wijst.

Ditmaal liggen we vóór (zoals gewoonlijk) 2 om 1.
Achter liggen we achter 2 - 1 - 2;
2 achtertrossen, 1 dwarstros en 2 achterspring's.


Zondag, 27 november 2011  Trossenwacht

Vanwege de stormachtige wind en het grote getijdeverschil van 7,9 meter heb ik vannacht trossenwacht. Een aantal keren loop ik trossenronde. Om 01:20 uur GMT is het laagwater.
Vlak voor de kentering van het tij, om 00:45 uur GMT loop ik mijn eerste trossenronde. Er is nog maar 2,5 meter water onder het schip (Under Keel Clearance UKC). Daarna na de kentering van het tij, loop ik om 02:00 uur GMT en vervolgens om 03:30 uur GMT en 05:00 uur GMT mijn trossenronde's.

We gaan maandagmorgen vanaf 06:00 uur GMT 2.750 ton raapzaad laden. Raapzaad gedraagt zich als graan, dus is het van belang dat de lading niet kan overgaan. Voor graan stelt de wet extra stabiliteitseisen. Als de ruimte boven de lading (ullage) gering is kan de lading niet overgaan. We gaan dit realiseren door het ruim ietwat te verkleinen. We plaatsen vandaag een graanschot ongeveer 2,5 meter voor het achterschot van het ruim.

Links het achterschot van het ruim, rechts het geplaatste graanschot

Hierdoor zal de ruimte boven de lading (ullage) < 11 centimeter bedragen. Het stabiliteitsprogramma LOCOPIAS geeft groene lichtjes voor stabiliteit en krachten op het schip.

Het laden zal maandag in de middag of vroege avond voltooid worden. Om 20:03 uur is het hoogwater. Van New Holland varen we naar de Wilhelminahaven te Schiedam.

Vanwege het grote verval tot 8 meter is de gangway van de wal naar het schip een bijzondere constructie.

Let op het contragewicht (links op de foto) en het parallelogram (midden op de foto)!

Onder de pier zijn veel zwanen neergestreken.

Ik verheug me vanavond op de Grand Prix van Brazilië, gevolgd door een documentaire over het leven van mijn sportheld, wijlen Ayrton Senna da Silva. Schrijver Jan Segers schreef een biografie over hem, getiteld: "Senna - de rechtervoet van god". Ik was destijds kapot van zijn overlijden.

Tegen beter weten in, hoop ik stiekem dat Rubens "Rubinho" Barrichello voor eens zijn thuis Grand Prix wint.