Zaterdag, 26 november 2011
Om 12:35 uur GMT zijn we anker op gegaan. Laagwater is om 12:54 uur. We gaan met de vloed naar binnen. Langzaam varen we naar het loodsstation. Toen de loodstender naderde ben ik naar het stuurboord gangboord (de lijzijde = schaduwkant van de wind) gegaan. Om veiliger aan boord te kunnen klimmen, hangt een loodsladder aan lijzijde. De loodstender vaart achterom. Ik zag de loodstender nog niet, maar hoorde al een heerlijk motorgeluid. Het leek nog het meeste op de sound van een V8. De loods breng ik naar de navigatiebrug.
Onder beloodsing vaart de Priscilla de Humber op. De monding van de Humber is breed. Een beetje vergelijkbaar met de Westerschelde.
Eerst passeren we aan stuurboord de landtong Spurn Head;
Op Spurn Head bevinden zich behalve een vogelreservaat, ondermeer Vessel Traffic Service Humber (VTS Humber), het loodsstation,
de zelfrichtende Severn-class reddingboot Pride of the Humber
en ten behoeve van de veilige navigatie, het zogenaamde High - and Low Light,
die tezamen één lichtenlijn vormen. Een lichtenlijn wordt door de scheepvaart gebruikt om een haven op de juiste koers aan te lopen en de totale miswijzing van de kompassen (magnetisch - en gyrokompas) te bepalen.
Daarna passeren we aan bakboord Grimsby Lighthouse; de vuurtoren gelijkt lichtelijk de beroemde torens van Sienna en Firenze;
Immingham, North - en South Killingholme; er is hier veel haven- en industrieactiviteit;
Tenslotte passert de Priscilla stuurboord Kingston upon Hull, of kortweg: Hull. Het is inmiddels donker geworden.
Een van de 2 zuster ferryschepen Pride of Hull of Pride of Rotterdam op het traject Hull - Rotterdam
De imposante (tol) hangbrug over de Humber ligt voor ons. Een passage met een personenauto kost £ 3,-.
De Priscilla meert aan de overzijde aan de pier van New Holland aan. We draaien 180° op de rivier en nu ligt de hangbrug dus achter ons.
Er staat een stormachtige wind (windkracht 8 Beaufort) en sterke stroming die de Priscilla wegzet. Met vereende krachten lukt het ons om de Priscilla langszij te krijgen. Om 17:05 uur is het FLA (First Line Ashore) en om 17:30 All Fast.
Normaal liggen we zowel voor als achter 2 om 1; 2 voor-, respectievelijk achtertrossen en 1 voor-, respectievelijk achterspring. Een voorspring (of steek) is een lijn die vanaf de bak naar achter wijst. En een achterspring is een lijn die vanaf het achterdek naar voren wijst.
Ditmaal liggen we vóór (zoals gewoonlijk) 2 om 1.
Achter liggen we achter 2 - 1 - 2;
2 achtertrossen, 1 dwarstros en 2 achterspring's.
Zondag, 27 november 2011 Trossenwacht
Vanwege de stormachtige wind en het grote getijdeverschil van 7,9 meter heb ik vannacht trossenwacht. Een aantal keren loop ik trossenronde. Om 01:20 uur GMT is het laagwater.
Vlak voor de kentering van het tij, om 00:45 uur GMT loop ik mijn eerste trossenronde. Er is nog maar 2,5 meter water onder het schip (Under Keel Clearance UKC). Daarna na de kentering van het tij, loop ik om 02:00 uur GMT en vervolgens om 03:30 uur GMT en 05:00 uur GMT mijn trossenronde's.
We gaan maandagmorgen vanaf 06:00 uur GMT 2.750 ton raapzaad laden. Raapzaad gedraagt zich als graan, dus is het van belang dat de lading niet kan overgaan. Voor graan stelt de wet extra stabiliteitseisen. Als de ruimte boven de lading (ullage) gering is kan de lading niet overgaan. We gaan dit realiseren door het ruim ietwat te verkleinen. We plaatsen vandaag een graanschot ongeveer 2,5 meter voor het achterschot van het ruim.
Links het achterschot van het ruim, rechts het geplaatste graanschot
Hierdoor zal de ruimte boven de lading (ullage) < 11 centimeter bedragen. Het stabiliteitsprogramma LOCOPIAS geeft groene lichtjes voor stabiliteit en krachten op het schip.
Het laden zal maandag in de middag of vroege avond voltooid worden. Om 20:03 uur is het hoogwater. Van New Holland varen we naar de Wilhelminahaven te Schiedam.
Vanwege het grote verval tot 8 meter is de gangway van de wal naar het schip een bijzondere constructie.
Let op het contragewicht (links op de foto) en het parallelogram (midden op de foto)!
Onder de pier zijn veel zwanen neergestreken.
Ik verheug me vanavond op de Grand Prix van Brazilië, gevolgd door een documentaire over het leven van mijn sportheld, wijlen Ayrton Senna da Silva. Schrijver Jan Segers schreef een biografie over hem, getiteld: "Senna - de rechtervoet van god". Ik was destijds kapot van zijn overlijden.
Tegen beter weten in, hoop ik stiekem dat Rubens "Rubinho" Barrichello voor eens zijn thuis Grand Prix wint.